Alrighty folks, here we go

Hai trouwe lezers,

Op het moment zijn we in Te Anau in Fjordland, Nieuw Zeeland. We beginnen de flow een beetje te pakken te krijgen. Begin van de reis vond ik erg zwaar, alles nieuw, verhouding tussen johan en mij net weer wat anders, alles spannend en niks voelde vertrouwd zo aan de andere kant van de wereld. Niet zo fijn, ook niet voor johan die er maar mee om moest zien te gaan. We hebben de reisplannen compleet omgegooid. Meer rustdagen, minder lange wandelingen en meer dagwandelingen. Op zoek naar een balans die voor ons beide werkt. 

Inmiddels een aantal mooie en fijne dingen gedaan, een trekking in bij de Nelson lakes, een trekking in het mount Aspire national park en gewandeld naar de mooie gletsjer in het regenwoud bij Franz Joseph. Het is hier leeg, tijdens een trekking komen we regelmatig maar 2 of 4 mensen per dag tegen. Je hebt het gevoel dat de natuur zich oneindig alle kanten uitstrekt. We leren van alles bij, over hoe steeds lichter te pakken, welke wegen je wel en geen verkeer kunt verwachten om te liften, wat voor eten we mee kunnen nemen op een trekkingplek en uberhaupt hoe lang het comfortabel is om op een dag te lopen met zo'n rugtas op. Alles zit erin: eten voor de dagen dat je op pad bent, gasbrander, slaapzak, matje, regenkleding. Alleen geen tent. Dat hebben we geleerd na de eerste wandeling waar johan letterlijk door zijn hoeven (voeten) zakte van de zware tas. 

Onderweg hebben we mooie ontmoetingen, tijdens het liften of gewoon tijdens een wandeling. In het lelijke Greymouth, waar Andy ons aansprak (in het engels) of we geen 'stropwaffels' met hem wilden gaan eten bij Moniek die haar eigen kraam heeft. Of na onze eerste trekking, die eindigt 30 km van het eerstvolgende dorp op een zandweg, waar de tweede langsrijdende auto in 1,5 uur ons meeneemt naar haar huis (om er vervolgens achter te komen dat de eerste auto die langsreed haar man was). 

Ik kom er steeds weer achter dat alles anders loopt dan verwacht, maar op een of andere manier komt het altijd goed. Uit dat gegeven probeer ik nu mijn rust te halen. Morgen staat er een kanotocht op de planning, over Doubtful Sounds. Daarna dit gebied te voet verkennen met de Dusky track. Zin in!

Veel liefs! Jolinde (en johan hiernaast!)