Hello mister

Ha lieve lezers,

Dit keer een update vanuit Indonesië, waar we op weg zijn naar het paradijselijke Una Una. Het is een hele toer om hier te komen. We zijn vanuit Christchurch naar Bali gevlogen. Vanuit Bali naar Palu op het eiland Sulawesi. Vanuit Palu hebben we gisteren een 9 u uur lange mini-bus rit gehad en zijn hier aangekomen in Ampana. Vanuit hier nemen we morgen 2 boten om bij het eiland Una Una aan te komen. Hoezo het eind van de wereld?

Op Una Una zoeken we een vriend van Johan op, Emiel, die hier zijn eigen duikresort is gestart 2 jaar geleden met een Indonesische parner: Pristine Paradise. Zin in!!!

We hebben een aantal mooie weken in Nieuw-Zeeland achter de rug. Wat ons vooral bijblijft zijn de prachtige meerdaagse wandeltochten. Je hebt echt het gevoel door de wildernis te trekken. Eten en slaapspullen op de rug. We komen veel gelijkgezinden tegen in de hutjes waar we slapen. Lekkere outdoorsy types van alle leeftijden en windstreken. Nieuw-zeelanders, Australiërs, Canadezen, Zwitser, Engelse en Fransen. 

De langere trekkings die we hebben gedaan zijn de Gillespie pass circuit van 4 dagen en de Dusky track van 7 dagen. Tijdens de Gillespie regen, modder, boomstronken en veel weidse riviervaleien gezien. Lekker gezwommen in de rivier en onder een waterval. Tijdens de Dusky enorm veel modder. Verschillende soorten: dikke, waterige, zanderige. Soms erg verraderlijk. Na een dag tot de conclusie gekomen dat de modder omzeilen meer energie kost dan erdoorheen (en soms uberhaupt niet mogelijk), dus soms wel tot halverwege het bovenbeen in de modder gezakt. Johan..help! Ook wel een mentale uitdaging, als ik bijvoorbeeld wakker werd met het vooruitzicht op regen en een flinke klim. Uiteindelijk wel altijd de goede moed weer terug gevonden en het is daardoor een heel mooie ervaring geweest. Trots op ons!

Merk zelf dat ik iets meer rust heb gevonden, of in ieder geval berusting in het feit dat ik niet altijd rustig en ontspannen ben. Sinds de aankomst in Indonesië hebben we het rustig aan gedaan en steeds even wat tijd in tussen de reis dagen. Tijd om even te wennen aan de nieuwe omgeving.  Voelt op een bepaalde manier bekend, door het tropische klimaat en de typische geur van een warm en niet zo rijk land. Tot nu toe veel behulpzame mensen met heel vrolijke en vriendelijke  gezichten (ook al spreken we geen Indonesisch). Nu al enorm vaak aangesproken of nageroepen met 'hello mister' (en dan een stiekem lachje erbij). We kijken uit naar een paar weken lekker strand, duiken en snorkelen. Ook lekker niksen :) yes! 

Liefs!